آیة الله سیّد حسین قمی رضوان الله علیه ( ۱۲۸۲ – ۱۳۶۶ هـ ) ، مشهور به « حاج آقا حسین قمّی » ، از علمای طراز اوّل شیعه و بسیار با تقوی و ورع بود و بعد از وفات آیة الله سیّد ابوالحسن اصفهانی رحمة الله علیه ، چند ماهی مرجعیّت را بر عهده داشت و بعد وفات نمود. حکایات زیادی از او در قضایای مختلف علمی ، عملی و اجتماعی بر جای مانده است. یکی از خصوصیّات ایشان که کاملا در احوالاتشان مشهود است تلاششان در راه اقامهء اسلام است و در این راه با رضا خان به شدّت درگیر شدند.
چند ماه قبل ، سیّدنا الاستاد از آیة الله سیّد حسن بجنوردی ( ۱۳۱۵ – ۱۳۹۵ هـ ) [ نویسندهء کتاب مشهور « القواعد الفقهیّة » ] نقل کردند که در وقت احتضار ، نزد حاج آقا حسین قمّی رحمه الله بوده است و فرمود : « ایشان دائم این آیه را می خواند « يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُن » تا وفات کرد. »
این آیه ، آیهء ۳۰ از سورهء مبارکهء یس است : « دريغا بر اين بندگان ! هيچ فرستاده اى به سوی آنان نيامد مگر آنكه او را ریشخند می كردند. »
گذاشتن پاسخ