نماز جعفر بن ابی طالب علیهما السلام ( بخش سوم – چند نکتهء تاریخی )

در سال پنجم هجری وقتی رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم سختی ها و فشارهایی که بر مسلمین بود را دیدند ، به ایشان فرمود : به حبشه هجرت کنید و نزد نجاشی [ = پادشاه حبشه ] بروید « فَاِنّهُ یُحسِنُ الجَوار » چراکه نجاشی با همسایگانش خوب برخورد می کند [ خوب همسایه داری می کند ].

در مرحلهء اوّل ۱۲ نفر به حبشه هجرت کردند و … جناب جعفر بن ابی طالب علیهما السلام جزء کسانی بود که در مرحلهء دوم به آنجا رفت. ماجراها و قضایایی که در طول اقامت مسلمین در حبشه به وجود آمد بسیار مفصّل است و در کتب تاریخی ذکر شده است.

بعد از مدّتها که از مهاجرت این افراد به حبشه گذشته بود و مسلمین استقرار پیدا کرده و امنیّت نسبی یافته بودند ، رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم به نجاشی نامه نوشت و از او خواست که اصحابش را به سوی او بفرستد. او هم همین کار را کرد و با دو کشتی آنها را روانه ساخت. مسلمینِ مهاجر ، پس از رسیدن به ساحل ، از راه خشکی راه مدینة را در پیش گرفتند و رسیدنشان به آن شهر ، مقارن شد با فتح خیبر. این واقعه در سال هفتم هجری بوده است. ( الاستیعاب ، ج ۱ ، ص ۲۱۰ )

وقتی خبر آمدنِ جناب جعفر به رسول خدا صلّی الله علیه و آله رسید فرمود : « وَ اللهِ مَا أَدرِي بِأَيِّهِمَا أَنَا أَشَدُّ سُرُوراً أَبِقُدُومِ جَعفَرٍ أَو بِفَتحِ خَيبَرَ ؟! » « بخدا قسم نمی دانم از کدامیک از این دو امر سرور و شادیِ من بیشتر است ؛ از آمدن جعفر یا از فتح خیبر ؟! » ( تهذیب الاحکام ، ج ۳ ، ص ۱۸۶ )

وقتی جعفر بن ابی طالب علیهما السلام به محضر رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم رسید ، حضرت ایستادند و مابین دو چشم او را بوسیدند. کمی بعد فرمودند : « یا جعفَر » عرض کرد : « لَبَّیک یا رَسولَ الله » ، فرمود : « أَلَا أَمْنَحُكَ أَلَا أَحْبُوک أَلَا أُعْطِيكَ ؟ » خلاصه اینکه : می خواهی هدیه ای به تو بدهم که خالص و بدون منّت باشد ؟ عرض کرد : « بَلَى‏ يَا رَسُولَ الله ». مردم خیال کردند حضرت می خواهد به او طلا و امثال آن را بدهد. شاید یکی از عواملی که باعثِ ایجاد یا تقویت این گمان شده بود این بود که این قضیّه درست در زمان فتح خیبر بود و مقدار زیادی غنائم جنگی در اختیار مسلمین قرار گرفته بود.

امّا هدیّه ای که رسول خدا صلّی الله علیه و آله به جناب جعفر علیه السلام دادند چیزی بود بسیار با ارزش تر. فرمودند : « من به تو چیزی می دهم که اگر هر روز آن را انجام دهی برای تو از دنیا و آنچه در آن است بهتر خواهد بود و اگر یک روز در میان یا در هر جمعه یا در هر ماه یا در هر سال یک بار آن را انجام دهی گناهانی که در این فاصله داشته ای بخشیده می شوند. » و بعد شروع کردند به بیان کیفیّتِ این نماز.

روایات زیادی در مورد این نماز وجود دارد ؛ حدّاقلّ ۳۳ روایت از طریق شیعه و روایات متعدّدی هم از طریق عامّه ( = اهل سنّت ).

گذاشتن پاسخ