مدتی قبل ، در ضمن مطالعهء « مرآة الفصاحة » ، که تذکرهء شعرای فارس است ، در پی احوالات مؤلّف کتاب ؛ جناب مفید شیرازی رضوان الله علیه ( متوفای ۱۳۲۵ ) بودم که گذرم به « آثار العجم » فرصت الدوله شیرازی رحمه الله افتاد. جناب مفید ، اهل ریاضات و عبادات بوده ، و از این جهات ، همواره مرا به یاد آقای بهجت رضوان الله علیه می اندازد. از جمله شباهتهایی که این دو نفر به هم داشته اند ، سه سال صَمت ( = سکوت ) بوده که جای توضیحش اینجا نیست. در « آثار العجم » ، در ضمن بیان احوالات شیخ مفید شیرازی ، وقتی به سه سال صَمت ایشان اشارتی می نماید ، به این بیت تمثّل می کند :

از ماسوی رمیده ، با دولت آرمیده

نشنیده و ندیده ، بشنیده و بدیده