از امام جعفر صادق صلوات الله علیه نقل شده که فرمود : « القلبُ حَرَمُ الله فَلا تُسكِن حرمَ اللهِ غيرَ الله. » « قلب حَرَم خداست ، پس در حرم خدا غیر از خدا را ساکن نگردان. »

ابیات زیر بخشی از یکی از غزلیّات اوحدی ( ۶۷۳-۷۳۸ ) و در دیوان او مذکور است.

در چرخ کن چو عیسی زین جا رخ طلب را

و آنجا درست گردان پیوند ابن و اب را

گویا شود پیاپی با دل مسیحِ جانت

چون مریم ار ببندی روزی دو کام و لب را

با چشم تر چو گردی رطل ‌اللسان به یادش

از چوب خشک برخود ریزان کنی رطب را

خواهی که جاودانت باشد تشرف اینجا

از خویشتن جدا دار این شهوت و غضب را

داری دلی چو کعبه و ز جهل و از ضلالت

در کعبه می‌گذاری بوجهل و بولهب را