نکتهء هشتم : ذکر خدای متعال و یاد او همه اش نور است و برکت ، امّا بعضی از اذکار و اوراد هستند که به دلیل شدّت لطافت و یا کمال قوّت ، اشتغال طولانی مدّت به آنها برای هر کسی مناسب نیست ؛ مثلاً آیهء نور و ذکر « لا هُوَ الّا هو » از این قبیل اند. اگر کسی با اعداد کم و مثلاً با قصد وصول به ثواب یاد خدا و عبادت و مانند آن به اینها مشغول شود بسیار خوب است ، امّا اگر قصد انس جدّی به این اذکار و رسیدن به خواصّ مخصوص آنها ( مثلاً در مورد آیهء نور ، علم ، و در مورد « لا هُوَ الّا هو » ، محبّت و شوق به حضرت حقّ ) را دارد ، و به بیان دیگر ، می خواهد به ریاضتِ این اذکار مشول شود ، باید تحت اشراف استاد کامل و حکیم حاذقی باشد و در این کار فقط و فقط به امر او عمل نماید. در غیر این صورت به احتمال زیاد گرفتار عوارضی خواهد شد و به قول یکی از بزرگان « چوب خواهد خورد » !