می توان در مورد آیندهء جوامع ، فلان پدیده و مانند آن حرفهای کلّی زد. امّا در مورد کارهای شخصیِ خودمان هرگز نباید کلّی گویی کنیم. اهداف خود را مشخّص کنید ، کارهایی که برای رسیدن به آن اهداف باید انجام دهید را دقیقاً مجسّم نمایید و برای انجام دادنِ آنها برنامهء زمانیِ مشخّصی را تدوین کنید. در غیر این صورت به احتمال زیاد هیچ وقت آن کارها را انجام نخواهید داد. نتیجهء « بعداً ( یا در آینده یا یک روزی و … ) فلان کار را خواهم کرد » معمولاً انجام ندادن آن کار است !

در فیلم « شواليه و روز » ( Knight And Day ) ، محصول سال ۲۰۱۰ میلادی به کارگردانی جيمز منگلد ، دیالوگی بین دو شخصیّت اصلیِ این فیلم ، جون هاوسن و روی ميلر ( که نقش اوّلی را کامرون دياز و دومی را تام کروز بازی می کند ) ، در این مورد جالب توجّه است :

جون هاوسن : یه روزی ، وقتی آخرین قطعهء این ماشین رو درست کردم ، می پرم توش و روشنش می کنم و تخت گاز می رم تا برسم به آمریکای جنوبی …

روی ميلر : آره ، « یه روزی » ، این کلمهء خطرناکیه !

جون هاوسن : « خطرناک » ؟

روی ميلر : چون این دقیقاً یه کلمهء رمزه برای « هیچ وقت ».