سابقاً در یکی از شبهای هفته ( که گمان کنم شبهای چهارشنبه بود ) ، در یکی از اطاقهای اطراف صحن امام رضا علیه السلام ( در حرم مطهّر حضرت فاطمهء معصومه سلام الله علیها ) که مرحوم آیت الله مروّج رضوان الله علیه مدفون هستند ، جهت بزرگداشت ایشان جلسهء توسّلی برقرار بود و این برنامه مدّتی هم ادامه داشت. من فقط یک بار در همان اوائلی که برای ادامهء تحصیل به قم مشرّف شده بودم ( در اواسطِ سال ۱۳۷۹ هـ.ش ) و یا شاید قبل از آن ، توفیقِ حضور در این مجلس را پیدا کردم. در آن مجلس ، کسی که قدری سخنرانی و سپس ذکر مصیبت کرد ، خطیب ارجمند و عالمِ ربّانی مرحوم حاج سیّد کاظم مجاب رضوان الله علیه بود.

 بسیار از منبر ایشان لذّت بردم و شیرینیِ آن تا مدّتها در خاطرم ماند. تا اینکه مدّتی بعد به مناسبتی بنا شد در منزل مجلس روضه ای تشکیل دهیم. به عنوان سخنران ذهن من متوجّه ایشان شد و از آنجا که صاحبِ آن مجلسِ سابق الذکر ، پسر مرحوم آقای مروّج ،‌ یعنی حضرت آیت الله سیّد محمد علی مروّج بودند ، برای پیدا کردن آقای مجاب ، با ایشان تماس گرفتم و این ، فتح بابی شد برای ارتباطی چند ساله با آن سیّد عظیم الشأن و مجهول القدر – اعلی الله مقامه.