ابیات زیر را رفیق شفیقم آقای دکتر پوریا مشیّدی ، به عنوان پی-نوشتِ ای.میلِ اخیرشان برایم فرستاده اند که تیمّناً و تبرّکاً ذکر می شود.
چه کربلاست که آدم به هوش می آید
هنوز نالهء زینب به گوش می آید
چه کربلاست کز آن بوی سیب می آید
صدای نالهء مردی غریب می آید
چه کربلاست که چون نام کربلا ببرند
فلک به ناله ، مَلَک در خروش می آید
چه کربلاست کزو بوی مشک می آید
هنوز ناله ز لبهای خشک می آید
چه کربلاست که بوی گلاب می آید
هنوز گریهء طفل رباب می آید
چه کربلاست که بوی عبیر می آید
صدای کودک ناخورده شیر می آید
گذاشتن پاسخ