سؤال : اگر انسان بعد از نماز یا می تواند تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها را بگوید و یا نافلهء مربوط به آن نماز را بخواند و امکان اینکه هر دو را انجام دهد نداشته باشد ، کدام یک اولویّت دارد ؟ (۳۴/۹/۲)

جواب : آن گونه که از روایات مربوط به تسبیحات حضرت زهراء سلام الله علیها بر می آید ، اهمّیّت این تسبیحات فوق العاده زیاد است به حدّی که در بعضی از روایات ، از این تسبیحات به وظیفه تعبیر شده است ( هرچند بر اساس قرائن و شواهد ، احتمالا معنای وظیفه در این روایت مستحبّ مؤکّد باشد و نه واجب اصطلاحی ) و در روایت دیگری از امام جعفر صادق صلوات الله علیه نقل شده که به ابو هارون مکفوف فرمودند : « ای ابا هارون ، ما کودکانمان را به تسبیحات فاطمه علیها السلام امر می کنیم ، همان گونه که آنها را به نماز امر می نمائیم. پس همیشه آن را انجام بده ، چراکه هیچ بنده ای نیست که به آن مداومت داشته باشد و شقیّ [ = بدبخت یا کسی که عاقبتش خیر نیست ] شود. ». ( روایات متعدّد مربوط به این تسبیحات را می توانید در کتابهای مفصّلی همچون « وسائل الشیعة » و « بحار الانوار » ببینید. )

خلاصه اینکه اگرچه نوافل از مهمترین مستحبّات اند ، امّا بر اساس ملاکها و قواعدی که در علم شریف اصول فقه به اثبات رسیده ،‌ به نظر می رسد در صورت وقوع تزاحُم بین این تسبیحات و نوافل [ = اینکه امکان انجام دادن یکی از آنها باشد ] ، تسبیحات حضرت فاطمه سلام الله علیها اولویّت دارد.