[ یکی از دوستان سوالی را در مورد اینکه چگونه کسی را که اهل نماز نیست به نماز خواندن ترغیب و هدایت کنیم برای ما فرستاده اند. من دیدم اگر به این سوال به صورت کلّی تر جواب داده شود ، بهتر است و کاربرد آن عام تر خواهد بود. آنچه در این بخش و احتمالا بخشهای بعد می آید ، به همان بهانه است. ]
هدایت دیگران و دستگیری از آنها چقدر مهمّ است ؟
در این مورد بسیار گفته و نوشته اند ، پس به ذکر چند نکته اکتفا می کنیم :
۱ ) خدای متعال در آیات متعدّدی میزان دلسوزی و اشتیاق پیامبر خود صلّی الله علیه و آله و سلّم را برای هدایت مردم ذکر کرده است. از جمله می فرماید : « لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ » « … براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد ، به [هدايت] شما حريص، و نسبت به مؤمنان، دلسوز مهربان است. » ( آیهء ۱۲۸ ، سورهء التوبة )
۲ ) زمانی که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم امیر المؤمنین علیه السلام را به یمن می فرستادند ، در ضمن توصیه هایی که به ایشان کردند ، فرمودند : « وَ ايْمُ اللَّهِ لَأَنْ يَهْدِيَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى يَدَيْكَ رَجُلًا خَيْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ وَ غَرَبَت
» « قسم به خدا ، اینکه خدای عزّ و جلّ مردی [ یا کسی ] را به دستان تو هدایت کند ، برای تو بهتر است از آنچه خورشید بر او طلوع و غروب می کند. »
۳ ) خدای متعال فرمود : « مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَميعاً وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً » « هر كس كسى را – جز به قصاص قتل ، يا [ به كيفر ] فسادى در زمين – بكشد ، چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد. و هر كس كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است. » ( آیهء ۳۲ ، سورهء المائدة )
از امام جعفر صادق صلوات الله علیه نقل شده که یکی از مصادیق این قسمت از قرآن کریم ( و یا تأویل آن ) را این گونه بیان کرده اند : « مَن أَخرَجَها مِن ضَلالٍ إِلى هُدًى فَكَأنَّما أَحياها وَ مَن أَخرَجَها مِن هُدًى إِلى ضَلالٍ فَقَد قَتَلَها » « کسی که یک نفر را از گمراهی نجات داده و هدایت کند مثل این است که او را ( یا همهء مردم را ) زنده کرده و کسی که یک نفر را از هدایت به گمراهی بکشاند حقیقتاً او را ( یا همهء مردم را ) کشته است. »
۴ ) از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم نقل شده که فرمود : « الدالُّ عَلَی الخَیرِ کَفاعِلِه » « کسی که دیگری را به کار خیری هدایت کند ، مانند کسی است که آن کار را انجام می دهد. »
۵ ) از امام محمّد باقر صلوات الله علیه نقل شده که فرمود : « مَن عَلّمَ بابَ هُدًى فَلَه مثلُ أجرِ مَن عمِلَ به وَ لا يَنقُصَ أولئكَ مِن أُجورِهِم شَيئاً وَ مَن عَلَّمَ بابَ ضَلالٍ كان عَليهِ مثلُ أَوزارِ مَن عمِلَ به وَ لا يَنقُصُ أولئك مِن أوزارِهِم شَيئاً » « کسی که باب هدایتی را به دیگران بیاموزد ، مثل اجر و ثواب کسانی که به آن عمل کنند ، به او داده خواهد شد ، بدون اینکه از اجر و ثواب آنها چیزی کم شود ، و کسی که باب گمراهی ای به دیگران بیاموزد ، مثل وزرها و عواقبی که برای کسانی که به آن عمل کنند ، برای او نیز خواهد بود ، بدون ینکه از بار گناه آن افراد چیزی کم شود. »
—————————————
می توان دهها صفحه در این زمینه نوشت و ساعتها در این باب سخن گفت. و حقیقتاً چه کاری مهمتر و بهتر از جان بخشیدن به مردگان و چه سودی بالاتر از آنچه در این روایات بیان شده است ؟!
امّا چگونه باید از دیگران دستگیری نمود و چه قدمهایی برای این کار باید برداشت ؟
ان شاء الله در بخش بعد جواب این سوال را می بینید.
گذاشتن پاسخ