ای هیاهوی شهر و ای گذار دنیا لحظه ای توقف کن . . .
تا در تاب و تب این خیابان قیر آلود شهر، سر سجاده ای بنشینم و به تماشاگه رازهایم بگویم:
معبودم! تو را گم نمی کنم. حتی در شلوغترین ترافیک شهر. حتی در هرج و مرج اذهان.
همیشه ذکر تو بلندترین صداست که بر همه ی این هیاهو ها سر است . . .