سجده های طولانی یکی از خصوصیّاتِ حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام است. در این زمینه سخن یکی از علمای عامّة را نقل می کنیم :
احمد بن إبراهيم بن محمد بن خليل ( ۸۱۸ – ۸۸۴ ه ) از علمای عامّة که به او « سبط ابن العجمي » نیز می گویند ، در کتاب مشهورش « كنوز الذهب فى تاريخ حلب » ( ج۲ ، ص ۲۹۷ ) دربارهء امام موسی کاظم علیه السلام می گوید :
« كان يدعى العبد الصالح لعبادته و اجتهاده. » « او را با نام « عبد صالح » می خواندند و این ، به دلیل عبادت و تلاش زیادِ او بود. »
بعد ، یک نمونه از مجاهدات و عبادات آن حضرت را نقل می کند :
« … و كان يسجد السجدة فيردد دعاءه و مناجاته إلى أن يصبح. » « سجده می کرد و ( در سجده ) تا صبح دعا و مناجاتش را تکرار می نمود. »
گذاشتن پاسخ