« کوفت » ، « کوفت خوردن » و … سایر مشتقّات کوفت در زبان فارسی و بخصوص لسان عوام بسیار استفاده می شوند. مدّتی قبل در ترجمهء « کنت مونت کریستو » ی الکساندر دوما که توسّط محمّد طاهر میرزا اسکندری ( ۱۲۴۵ – ۱۳۱۷ ) انجام شده ، دیدم اصطلاح « مرض کوفت » به کار رفته ( ص ۱۳۶۴ ) و چند دقیقه ای را در کتب مربوطه به دنبال معنایش گشتم.

آن گونه که از چند کتاب لغت متوجّه شدم « کوفت » در لغت به سه معنی کار رفته است : اوّل : آسیب و آزار ، دوم : صدمه و ضربی که از سنگ و چوب و مشت و لگد و امثال آن به کسی رسد ، و سوم : بیماری سفلیس.

و امّا « کوفت خوردن » به معنای آسیب و آزار و صدمه دیدن است. سعدی در قطعه ای که در ضمن مواعظ او به طبع رسیده است ، گفتگویش را با یک هاوَن این گونه نقل می کند :

هاونا گفتم از چه می‌نالی

وز چه فریاد می‌کنی هموار

گفت : خاموش چون شوم سعدی

کاین همه کوفت می‌خورم از یار !