پوریا مشیّدی ( 1 ) + تکمله

شاید سال ۱۳۷۶ یا ۱۳۷۷ هجری شمسی بود که بنا شد در مسجد فاطمیّهء اهواز کلاسهایی با موضوعات عقائد و … برگزار شود. یکی از دوستان صمیمی من که از زمان ورودشان به حوزهء علمیّة تا وقتی که حقیر در اهواز اقامت داشتم هم مباحثهء من بود جناب آقای « سیّد فرید موالی زاده » بودند ؛ دوستی باتقوی ، تیزهوش و اهل علم. ایشان پیشنهاد داده بوند درسی به منظور آشناییِ بچه ها با مفاهیم کلامی برگزار شود و عنوانش را هم « واژه شناسی کلامی » قرار داده بودند. این دوست عزیز ، « خطر کرد » و بنده را به عنوان استاد پیشنهاد داد و پیشنهاد ایشان هم به تصویب تصمیم گیرندگان رسیده بود.

این جلسات بیش از چند دفعه تکرار نشد و من فقط توانستم در ارتباط با « پوزیتیویسم » و شاید یکی دو واژهء دیگر مطالبی را بیان کنم. منابع متعدّدی برای مبحث « پوزیتیویسم » بود ، امّا من به جهاتی که ذکرش مفصّل است ، از کتاب « تحلیلی از دیدگاههای فلسفی فیزیکدانان معاصر » تألیف دکتر مهدی گلشنی بیشتر استفاده می کردم.

یک بار که این کتاب را به آن مجلس همراهم برده بودم ، بعد از درس جوانی نزدم آمد که گویا قبلاً او را ندیده بودم و در ضمن صحبت معلوم شد با این کتاب آشناست. برایم جالب بود و به صحبت ادامه دادیم. بعد معلوم شد این جوان از دوستان نزدیک دوست عزیزم آقای دکتر محمّد حسین ساعی است ( که البتّه آن روز هنوز دکتر نشده بود ! ) … و به این ترتیب ، باب دوستی و رفاقتی باز شد که هنوز هم – شاید بیش از گذشته – ادامه دارد. این رفیق شفیق ، آقای دکتر پوریا مشیّدی است.

بیان خاطرات مشترک من با ایشان ( که بیشتر صبغهء علمی داشته و شاید بعدها به عنوان بخشی از موزهء تاریخ علم محسوب شوند ! ) خود کتابی مفصّل خواهد شد و شاید بعداً به ذکر بخشی از آن موفّق شوم. بدون هیچگونه مبالغه و به اصطلاح تواضع و « شکسته نفسی » ، احساس حقیر این است که استفادهء من از دانش و دانایی ایشان بسیار بوده است.

این ارتباطات ، وقتی در یک شهر بودیم ، بیشتر به صورت حضوری بود ؛ یعنی ایشان به « مدرسة الامام الخمینی رحمه الله » می آمدند و صحبت می کردیم. حتّی یادم هست یک بار یکی از دوستان فیزیکدانشان را به همراه خود آورده بودند ( و در موضوعات مختلف از جمله « منطق فازی » با هم صحبت کردیم ) و بار دیگر دوست دیگرشان که او هم دانشجوی پزشکی بود . متأسّفانه من اسم هر دو نفر را فراموش کرده ام !

وقتی ایشان به طهران و من به قم مهاجرت کردیم ، این ارتباط به صورت تلفنی بود و وقتی ایشان برای ادامهء تحصیل به بریتانیا مهاجرت کردند و پس از آن به آمریکا ، از طریق ایمیل.

تکمله : مطابق اطّلاعاتی که امروز ( یکشنبه ۲۶ / ۶ / ۱۳۹۱ ) آقای مشیّدی لطف کردند و در اختیار من گذاشتند ، اسم دوست فیزیکدانشان « سید مرتضی شریعت زاده » و اسم دوست پزشکشان « ابراهیم خلقتی » است.

DSCI2856.JPG

DSCI2856.JPG

گذاشتن پاسخ