سؤال : آئین سیک چه آئینی است ؟ (۳۷/۶/۲)

جواب : سیک در لغت به معنای شاگرد یا یادگیرنده است ، و در اصطلاح ، نام دینی ساختگی است که « نانَک » با تلفیق بعضی از آموزه های اسلام و هندو بنا نهاد. نانک ، که به او « گورو نانَک » می گویند ، در آوریل ۱۴۶۹ میلادی به دنیا آمد و در ۲۲ سپتامبر ۱۵۳۹ از دنیا رفت. « گورو » به معنای آموزگار یا راهنما و خلاصه شبیه آن کسی است که در تصوّف و شبه تصوّف مرشد به او می گویند. دین سیک ، ده گوروی اصلی دارد که اوّلینشان « گورو نانک » ، و دهمینشان ، « گورو گوبیند سینگ » ( ۱۶۶۶ – ۱۷۰۸ میلادی ) است. آن گونه که نقل شده ، گورو گوبیند سینگ ، بجای تعیین شخصی به عنوان گوروی بعدی ، کتاب «  گرانت صاحب » ( یا « آدی گرانت » ) را به عنوان گوروی جاودانی بعد از خود معرّفی کرد. این کتاب ، که به آن « گورو گرانت صاحب » هم گفته می شود ، نوشتهء پنجمین گورو ؛ « گورو ارجن » ( ۱۵۶۳ – ۱۶۰۶ میلادی ) ، است. در مورد این دین جعلی ، محتوای آن و تاریخش ، به اندازهء یک کتاب می توان سخن گفت ، امّا چون بنای ما در جواب دادن به سؤالات اجمال و اختصار است ، به همین مقدار اکتفا می کنیم.