تأمّلاتی در سیاست ( ۱۴ ) – من ماکیاوللی را دوست دارم !

نیکولو ماکیاوللی دو کتاب مشهور در سیاست دارد ؛ شهریار و گفتارها. شهریار معروف تر است امّا به جهاتی گفتارها مهمتر است. خوبیِ ماکیاوللی این است که ، بخصوص در شهریار ، بی تعارف سخن می گوید ، مثلاً اگر در جایی به نظرش رسیده که سیاستمدار یا حاکم در فلان موقعیّت برای پیشبرد اهدافش باید صداقت را کنار بگذارد و راه نیرنگ و فریب را بپیماید ، آن را صادقانه گفته است. من نمی گویم که هر چه گفته درست بوده است ؛ و اتّفاقاً معتقدم اشتباههای فاحشی در هر دو کتاب وجود دارد ، أمّا به هر حال ، یک استراتژیست خوب کسی است که به عالم واقع نظر دارد ، نه تخیّلات و توهّماتی که به هر اسم و با هر قالبی در ذهنش یا ذهن مخاطبانش شکل گرفته است. 

گذاشتن پاسخ